Actually, Mabait naman ako sa taong mabait din sakin. Ayoko lang sa mga taong mapanghusga, mapanlait, mapambintang, sinungaling, manloloko, at higit sa lahat maninira ng buhay ng ibang tao.Mataray ako pagdating sa mga kaibigan ko, yung tipong gusto ko silang tulungan in a way na kaya ko, syempre maasahan naman ako e. Masasabihan mo ko ng sikreto mo, because half of my life is compose of secrets of my friends. Hindi naman ako humihingi ng kapalit para maging mabuting kaibigan sa isang tao, one thing lang sana. Yun ay yung pagkatiwalaan rin kita the way na pinagkakatiwalaan mo ko.

For family? Maybe I'm quite good sometimes, but I'm still trying my best to show them na kaya kong tumulong sa kanila, in terms of expenses, in personal problem na pwede ko icomfort. The best I could do is to love them the way they love me, protect them the way they protect me and cherish those moments na masaya lang kami at walang ibang pinoproblema kundi kung saan mo pa pwede ilagay yung happiness and contentment na natetreasure mo.

Sa love? Everybody wants a perfect lovelife diba? So for me, gusto ko lang nung lalaking marunong makuntento, tumitingin sa iba pero hindi nakikipaglandian pa, sweet in text at personal, syempre yung maintindihin. Minsan kase may topak ako at moody kaya gusto ko yung lalaking kaya akong intindihin sa kung ano ako at kung sino ako. I don't like rather hate that guy na mas pinaniniwalaan pa yung mga false news na naririnig nya about me. Sucks! It feels like that I'm only for temporarily a relationship. That guy who's willing to sacrifice anything except for his family. That guy who's willing to wait for that right time thag I will say "Yes" to his proposal. But in the end, I can give din naman yung mga naibibigay sakin ng isang tao. That is the Love, Honesty, Loyalty and Trust. :))

End of story.